Η Λευκάδα, πέρα από τα υπέροχα φυσικά της τοπία και τις απέραντες αμμουδιές είναι κι ένας τόπος . πολιτισμού. Αποτελεί τη γενέτειρα ή την καταγωγή μεγάλων προσωπικοτήτων της τέχνης παγκοσμίως.
Μια από αυτές που τιμάται ως τις 15 Οκτωβρίου στο νησί είναι ο Θεόδωρος Στάμος, ή καλύτερα Θεόδωρος Σταματέλος.
Με αφορμή την επέτειο για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου καλλιτέχνη παρουσιάζεται στις αίθουσες τέχνης της Λευκάδας (στην αίθουσα που φέρει το όνομά του «Θεόδωρος Στάμος» και στη Δημοτική Πινακοθήκη) έκθεση με έργα της σειράς « Ατέρμονο Πεδίο Λευκάδα» με τη συνδρομή του Ιδρύματος «Ελληνική Διασπορά και τη συνεργασία του Πνευματικού Κέντρου Λευκάδας. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 15 Οκτωβρίου και αποτελεί το μεγαλύτερο πολιτιστικό γεγονός του φθινοπώρου στο νησί.
Η Λευκάδα αποτέλεσε για το Στάμο το καταφύγιο του και σ΄ αυτή ανακάλυψε την αληθινή το φως έτσι, όπως μια ευαίσθητη ψυχή όπως αυτή του καλλιτέχνη μπορεί να το βιώσει. Οι πίνακες του, λουσμένοι στο απέραντο μπλε του Ιονίου, το απόλυτο πορτοκαλί του ήλιου, το αστραφτερό κίτρινο, το πράσινο με πινελιές ουσιαστικές από την απέραντη χρωματική παλέτα που η φύση και η θάλασσα μπορούν να δώσουν, αναδεικνύουν το μεγαλείο του νησιού, την απέραντη αγάπη του καλλιτέχνη για τη γενέτειρά του.
Ο Στάμος γεννήθηκε το 1922 στη Νέα Υόρκη από το Λευκαδίτη Θεόδωρο Σταματέλο και μάνα Σπαρτιάτισσα. Πεθαίνει το 1997 στο Νοσοκομείο Χατζηκώστα των Ιωαννίνων και ενταφιάζεται στους Τσουκαλάδες, το πανέμορφο χωριό καταγωγής του στη δυτική Λευκάδα.
Στα 75 χρόνια ζωής του βίωσε τη τέχνη με όλη του την ψυχή, δημιουργώντας σύμφωνα με τον ιστορικό τέχνης Μάνο Στεφανίδη, μια ριζοσπαστικά νέα πλαστική γλώσσα, κινούμενος παράλληλα και ισάξια με τεράστια ονόματα της σύγχρονης τέχνης όπως ο Ρόθκο, ο Νιούμαν, ο Πόλοκ, ο Μπαζιώτης. Αποτελεί αναπόσπαστο και σημαντικό κομμάτι του αφηρημένου εξπρεσιονισμού και μέλος των Οξύθυμων που στα τέλη της δεκαετίας του ’40 ξεσηκώθηκαν ενάντια στην πολιτική του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης προς την αμερικάνικη ζωγραφική της δεκαετίας του ’40 και πόζαραν στη Νίνα Λιν για μια διάσημη φωτογραφία το 1950. Η αφρόκρεμα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, οι καλλιτέχνες αυτοί μέλη της Σχολής της Νέας Υόρκης αναφέρθηκαν περιπαικτικά ως Οι Οξύθυμοι σε ένα άρθρο του περιοδικού Life που περιλάμβανε και την περιώνυμη φωτογραφία.
Η Λευκάδα για το Στάμο αποτέλεσε το καταφύγιο του την τελευταία δεκαετία της ζωής του, εδώ βρήκε τη γαλήνη, την έμπνευση, το νόημα που έχει το φως όταν συναντάει τη θάλασσα και το γκρι των βράχων.
Η Λευκάδα τον τιμά και περιμένει Λευκαδίτες και επισκέπτες του νησιού να βιώσουν την εμπειρία της δικής του Λευκάδας.