Χτισμένος στις δυτικές παρυφές των Σκάρων, στη σκιά των μυθικών βελανιδιών του ιερού βουνού,
ο Αλέξανδρος, ένα αρχοντικό χωριό, διατηρεί την ηρεμία, το παραδοσιακό χρώμα του και κινείται στους δικούς του ποιοτικούς ρυθμούς τουριστικής ανάπτυξης κόντρα στην καλπάζουσα πορεία του υπόλοιπου νησιού.
Αποτελούσε κάποτε ξεχωριστό δημοτικό διαμέρισμα που αποτελούταν επίσης από τα Κολυβάτα και τα Κοκλάτα ή Κιάφα με κύρια ασχολία των κατοίκων του τη γεωργία και κτηνοτροφία.
Σήμερα αναγεννιέται ως τόπος, μετά από 40 περίπου χρόνια παρακμής,, καθώς η πανέμορφη, καταπράσινη τοποθεσία έλκει ανθρώπους που αναζητούν έναν εναλλακτικό τρόπο προσέγγισης της τουριστικής κουλτούρας επενδύοντας στην ηρεμία και την αγάπη προς τη φύση.
Η κτήση του χωριού χάνεται στα βάθη των αιώνων, καθώς οι πρώτες αναφορές σ΄ αυτό και στους οικισμούς του,
εμφανίζονται σε πηγές του 16ου αιώνα, ενώ υπάρχουν ενδείξεις και για ακόμα παλαιότερους οικισμούς στην ευρύτερη περιοχή.
Η παράδοση θέλει ένας από αυτούς τους παλαιότερους οικισμούς, το Κατούνι, να εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους του γιατί ένα πουλί που λαλούσε από το Λιβάδι της Καρυάς, προκαλούσε το θάνατο.
Προφανώς αυτή η εκδοχή φαντασίας, κρύβει κάποιο λοιμό, πανώλη ίσως, που ανάγκασε όσους δεν ασθένησαν να φύγουν από τον μολυσμένο τόπο.
Στα χωριά και τα περίχωρά τους, μπορεί ο επισκέπτης να θαυμάσει τα όμορφα πετρόχτιστα σπίτια, αρκετά από αυτά ανακαινισμένα με απόλυτο σεβασμό στην παράδοση, παλιούς ανεμόμυλους που αναδεικνύουν το άλλοτε αγροτικό χαρακτήρα της περιοχής και το παλιό σχολείο στο σταυροδρόμι που ενώνει τους δυο οικισμούς, το οποίο λειτουργούσε μέχρι το 1982.
Παλιές εκκλησιές και ξωκλήσια και το μοναδικό μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, τονίζουν την έντονη παρουσία του θρησκευτικού στοιχείου, καθώς οι Σκάροι, το υπέροχο αυτό μυθικό βουνό, θεωρείται ο Άθως της Λευκάδας.
Το μοναστήρι ιδρύθηκε το 1611 με προίκα του ολόκληρο το βουνό και σ΄ αυτό δίδαξαν επιφανείς κληρικοί και λόγοι στα χρόνια της μεγάλης ακμής του. Η διάλυσή του ξεκίνησε στο πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα όπου εγκαταλείφθηκε και λεηλατήθηκε, ενώ σήμερα βρίσκεται ευτυχώς σε φάση αναστήλωσης.
Σήμερα ο Αλέξανδρος και τα Κολυβάτα διατηρούν τον παραδοσιακό χαρακτήρα τους και αποτελούν ένα υπέροχο, ήρεμο και αναζωογονητικό περίπατο για τους λάτρεις της φύσης, καθώς είναι μέρος του μεγάλου μονοπατιού των Σκάρων που ξεκινά από τη Νικιάνα και φτάνει μέχρι σχεδόν το Λιβάδι, στα χνάρια του παλιού μονοπατιού των κτηνοτρόφων της περιοχής.
Εδώ αναγνωρίζεις, μέσα στη φύση τα σημάδια της κάθε εποχής, στα χρώματα και τα αρώματά της.
Εδώ ένας δραστήριο σύλλογος, ο Φηγός, φροντίζει να αναδεικνύει την ομορφιά και να θέτει προβληματισμούς που οδηγούν σε μια ουσιαστική και δημιουργική ανάπτυξη της περιοχής.